برای کشورهایی مانند ایران که در آستانه ورود گسترده به فناوری‌های مبتنی‌بر هوش مصنوعی هستند، آگاهی از تحولات جهانی و مشارکت در تنظیمگری بین‌المللی، نقشی کلیدی در حفظ منافع ملی، حمایت از حقوق شهروندی و جلوگیری از وابستگی فناورانه ایفا خواهد کرد.

روابط عمومیِ پیش‌بین، بر خلاف روابط عمومی واکنشی، می‌کوشد پیش از آن‌که بحران رخ دهد، نشانه‌های آن را از دل رفتارها، گفت‌وگوها و تغییرات اجتماعی دریابد. این نوع روابط عمومی نه با حادثه آغاز می‌شود و نه با آن پایان می‌گیرد؛ بلکه فرآیندی پیوسته از مشاهده، تحلیل و فهم است.

محافظت در برابر خطرات، شکل‌دهی به ارزش‌ها و برقراری تعادل در زندگی، تنها بخشی از دلایل ضرورت سواد رسانه‌ای برای والدین است.

در شرایط اقتصادی و سیاسی فعلی ایران، نهادهای مالی با مجموعه‌ای از چالش‌ها روبه‌رو هستند که فراتر از تحلیل‌های بازار و عملکرد مالی است.

محمدرضا جابری در یادداشت خود با اشاره به مصائب ثبت دامنه آی آر نوشت: پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و مرکز ثبت دامنه کشوری «ایرنیک» موافقت‌نامه‌ای ۲۵ بندی برای ثبت دامنه آی آر در سایت خود قرار داده که ایرادی به آن نداریم.

این بحران دو ویژگی خاص دارد که ضرورت گفت‌وگو و اطلاع‌رسانی درباره آن را بیش از پیش آشکار می‌کند. نخست، ماهیت "خاموش" اما فراگیر آن است. برخلاف حوادثی مانند زلزله یا سیل که آثارشان ناگهانی و آشکار است، بحران آب به‌صورت تدریجی و بی‌صدا پیش می‌رود.

رسالت خبرنگاری، جستجوی حقیقت و انتقال آن به جامعه است و خبرنگار به‌عنوان دیده‌بان جامعه، وظیفه دارد با نگاهی بی‌طرفانه، رویدادها را رصد کند، تحلیل نماید و به اطلاع عموم برساند و این رسالت، مستلزم استقلال، تعهد به اخلاق حرفه‌ای و پایبندی به منافع عمومی است.

مرگ رسانه‌ها و ضعف روابط عمومی‌ها همان چیزی است که شکاف بین مردم و نهادها را هر روز بیشتر کرده و می‌کند. در چنین فضایی، «اطلاع‌رسانی» جای «گفت‌وگو» را می‌گیرد و «بیانیه یک‌طرفه» جای «پاسخگویی» می‌نشیند. این دقیقاً نقطه‌ای است که روابط عمومی نقش زنده و پویایی خود را از دست داده و و به ابزار تکرار و تبلیغات غیراقناعی تقلیل می‌یابد.